woensdag 2 april 2008

Huilbaby's

Huilen bij baby’s.
Normaal heeft huilen een functie, om aan te geven dat er iets mis is. Vooral bij baby’s zijn de mogelijkheden tot communiceren beperkt.

Huilen geeft dus aan dat er iets mis is, dat kan zijn:
o Honger hebben
- Eerst zachtjes jammeren en daarna langzaamaan harder huilen.
o Moe zijn.
o Te warm of te koud hebben.
o Nat zijn.
o Eenzaam voelen - Plotseling en hard huilen.
o Frustratie of angst
- Plotseling en hard huilen.
Naarmate het kind ouder wordt kan het gerelateerd zijn aan specifieke zaken zoals geluid, vreemde voorwerpen etc.

o Stress ontladen.
o Pijn hebben
– Begint met een kreet met hoge toon gevolgd door luidruchtig huilen. Het gevoel dat je bij het horen van het huilen hebt is ook anders.

Vaak gaat het huilen onmiddellijk voorbij als de oorzaak aangepakt wordt. Baby’s huilen vaker tot 4 – 6 weken. Daarna gaat het vaak beter en neemt de frequentie af omdat ook langzaamaan andere methoden geleerd worden om te communiceren. Daarom is het belangrijk goed op te letten op het kind. Door al te reageren op gezichtsuitdrukkingen of ander gedrag is huilen als communicatiemethode minder hard nodig.

Het is vrij normaal dat een kind tot 3 uur per dag huilt als het 6 weken oud is. Vanaf de geboorte neemt het huilen toe totdat uien het ongeveer 6 weken oud is, dan neemt het weer af.

Als het erop lijkt dat de baby gewend raakt om te huilen om zijn zin door te drijven kan met proberen of het huilgedrag afneemt door eerst 5 minuten te wachten voordat men naar het kind gaat. Uiteraard moet men er wel zeker van zijn dat er niest serieus mis is.

Als het huilen aanhoud (langer dan 30 minuten aan een stuk) dan is er mogelijk iets mis. Het is dan verstandig om alert te zijn en te letten op andere tekenen van evt. problemen.

Wat is een huilbaby?
Een huilbaby is een baby die meer dan gemiddeld huilt en/of huilt om een onduidelijke reden. De grens tussen gemiddeld en niet gemiddeld is niet altijd even helder ook kan het natuurlijk zo zijn dat de baby wel met een goede reden huilt maar dat het bij de ouders en artsen niet bekend is waarom. Vandaar dat het moeilijk is om een echte duidelijke definitie te geven van een huilbaby. Een vuistregel is dat als een baby gedurende meer dan 3 weken, meer dan 3 uur per dag gedurende minimaal 3 dagen per week huilt (intensiever dan normaal is) en er zijn geen mdische oorzaken te vinden dan is er sprake van een huilbaby.

Kenmerkend voor een huilbaby is:
o
De baby huilt zonder dat er een reden voor aan te tonen is. (ook niet na medisch onderzoek)
o De baby schreeuwt en huilt enkele uren per dag
(soms de hele dag en nacht).
o Het is moeilijk om het huilen te stoppen
(troosten, voeden, verschonen, etc helpen niet voldoende).
o Na de 4e maand verdwijnen de klachten meestal.
o De baby heeft geen plezier in dingen die andere baby’s op die leeftijd wel leuk vinden.
o Het kind ziet er verder gezond uit (komt goed aan, eet goed etc).

Vaak is het wel zo dat er bepaalde tijden zijn waarbij het kind meer huilt. Het komt zelden voor dat een kind de hele dag en nacht huilt. De manier waarop een huilbaby huilt, is anders dan bij een baby die alleen maar huilt vanwege pijn, honger of aandacht. Een huilbaby zal veel hoger en wisselend van toon huilen. Het komt op de omgeving heftiger, zorgwekkender, pijnlijker en wellicht meer irriterend over.

Een huilbaby kan al van zich laten horen vanaf enkele dagen of weken na de geboorte (vaak na de 6e week) tot en met ongeveer de 4e maand (bij uitzondering enkele maanden langer). Naast het huilen is het gedrag en de reactie van de baby angstig en terughoudend. I.p.v. het leuk te vinden om gewiegd te worden, contact te maken met de ouders / verzorgers zijn ze wat angstig, schrikachtig en houden ze niet van bepaald contact / aanraking.

Waardoor wordt een baby een huilbaby?
Waarschijnlijk vanwege een combinatie van factoren:
o Gevoeligheid
o Omgeving
o Nog niet goed ontwikkeld zenuwstelsel.

Deze factoren maken dat prikkels intensiever ervaren worden. Naarmate de gevoeligheid verminderd en het zenuwstelsel zich ontwikkelt neemt het huilen af. Het probleem is dus een tragere ontwikkeling die vanzelf in orde komt.

Wat kan je doen om een huilbaby te helpen?
o Onderzoek:
Meestal is er niets mis, maar mocht dat wel zo zijn dan is het verstandig om er op tijd bij te zijn. Als er niks uit komt, is het wel een geruststelling voor de ouders / verzorgers.

o Goede perioden benutten:
Als het kind stil is kan men het beste tijd eraan besteden door met het kind te spelen. Voor de ontwikkeling is het namelijk gunstig om op leuke momenten tijd aan en met elkaar te besteden i.p.v. alleen op momenten wanneer een ouder / verzorger gespannen word van het huilen.

o Troosten:
Troost, knuffel, sus, wieg, etc. het kind zoveel als mogelijk. Baby’s reageren hier over het algemeen gunstig op en in ieder geval krijgen ze ook dan al de ervaring dat ook in moeilijke tijden de ouders er zijn. Probeer te achterhalen wat het kind rustig maakt.

o Babymassage:
Het kan voor zowel ouder als kind goed zijn om aan babymassage te doen, baby kan zich hierdoor ontspannen.

o Speen:
Sommige baby’s worden rustig van een speen of iets dergelijks. Zorg dan dat er altijd een bij de hand is.

o Achtergrondmuziek:
Dit kan helpen om het kind kalm te krijgen.

o Prikkels vermijden:
Probeer geluid, licht, geuren etc. te voorkomen en te beperken, huilbaby’s ervaren dit nl. sterker.

o In kaart brengen van het huilen:
Hou bij wanneer en waardoor huilbuien ontstaan of erger worden. Dit helpt om het kind te begrijpen en om meer inzicht te hebben in de ernst van het probleem.
Kan bijvoorbeeld gevoelsmatig lijken of het kind dag en nacht huilt terwijl het in feite maar een paar uur per dag huilt. Kan helpen om er beter mee om te gaan.

o Voeding:
Probeer te experimenteren m.b.t. voeding, om zo te achterhalen of het eten van bepaalde voeding het huilen kan verergeren.

Bron, klik hier.

Geen opmerkingen: