woensdag 14 november 2007

Reactie op,

"Casus 1: Wat moet ik doen? "
Leidster van een kinderdagverblijf vertelt: Een kind uit mijn groep ziet er onverzorgd uit als het wordt gebracht door de ouders en ruikt niet altijd fris.
Moet ik hier iets over zeggen tegen de ouders?
Mag ik hier uberhaupt wel iets over zeggen tegen de ouders?
Stel dat ik het ga zeggen, hoe moet ik dat dan doen en wanneer? Jeetje, wat is dit lastig!

Mijn mening;
Ik ben van mening dat dit wel besproken moet worden, hoe moeilijk het ook is.
Voor de ouders is het ook niet prettig om dit te horen! Ik zou dit met de ouders bespreken tijdens een bespreking van het kind, samen met de begeleidster. Als dit mogelijk is doordat dit niet elke week gebeurd. Anders zou ik er een ander tijdstip voor zoeken bijvoorbeeld als het kind opgehaald word. Ik zou het anders ook kunnen bespreken als het kind gebracht word, als het niet te druk is en de moeder of vader even de tijd heeft. Ik zou hem of haar dan even apart nemen en erover praten.

Ik zou netjes zeggen dat naar mijn idee hun kind niet altijd even fris ruikt, dit komt heel af en toe voor, ben bang dat dit hem misschien in zijn contacten met anderen (en de ontwikkeling) gaat belemmeren. Daarom vind ik het zo belangrijk om jullie dit even te vertellen. Wel wil ik u zeggen dat het geen verwijt is, hier wou ik jullie even op attent maken omdat het om het om de gezondheid van uw kind gaat.

Het lijkt me wel moeilijk om te zeggen, maar vind wel een plicht. Zo kan er wat aan gedaan worden en is het voor het kind zelf prettiger, ik denk dat het kind dit zelf niet door heeft en het kind kan als het jong is dit zelf niet aangeven. Dan kun je het als begeleidster voor hem / haar doen. Zo denk ik er over.

Geen opmerkingen: